Eh, nie wiem jak ocenić ten film. Z jednej strony przekazuje kilka podstawowych prawd życiowych, jest umiarkowanie zabawny i posiada interesującą tematykę. Z drugiej jednak strony twórcy te ambitne aspiracje postanowili sprowadzić do wielu banałów - homoseksualiści są ukazani w sposób żenująco stereotypowy (zwłaszcza męska część, co jeśli spojrzeć na wymowę filmu jest sporą niekonsekwencją), a samo zakończenie wcale tego nie ułatwia. W ogóle odnoszę wrażenie, że ktoś kto stworzył ten film zupełnie nie czuje tematu i pomimo tego, ze robi taki film, a nie inny, wciąż uwaga homoseksualistów za freaków.

Można ten film łyknąć jako łatwą i przyjemną komedię romantyczną, ale jeśli ktoś chciałby czerpać z "Cheerleaderki" cokolwiek więcej trafił pod zły adres. Ten film tak naprawdę nie mówi niczego o homoseksualizmie poza paroma marnymi w gruncie rzeczy stereotypami. O dziwo ratuje go jednak ta lekkość, poza tym całkiem sympatycznie wypadła Clea Duvall, film właściwie całkiem niezły, ale tak naprawdę mimo chęci banalny, bo cóż to za odkrycie Ameryki, że każdy człowiek powinien być sobą i homoseksualizmu nie da się odwrócić za dotknięciem magicznej różdżki? Mam świadomość, że ten film miał być lekki, ale nie zawsze słowo "lekki" musi iść w parze z "banalny".