Film mnie zdecydowanie nie zachwycił. Gdzie ta prawdziwa męska przyjaźń? Ja widzę dwóch żądnych przygód mężczyzn, pełnych entuzjazmu i wiary, że mogą mieć u swych stóp cały świat - są to cechy godne poklasku i naśladowania. Po drodze jednak ich drogi się rozchodzą, na jakiś czas - gdzie więc ta przyjaźń? Poza tym, sposób w jaki chcą osiągnąć swoje cele, po trupach, mamiąc umysły tambylców - to mnie odrzuciło. Jedna z ostatnich scen - z mostem - to już szczyt pychy - nasi wojacy do końca uważają się za nieszkodliwych rzezimieszków, są z siebie dumni i uważają się za bohaterów! Wystarczy spojrzeć na twarze bohaterów w tej scenie, by to odczytać. I jeszcze "artefakt", który ze sobą nosi Peachy - jakby koniec końców stał się podwładnym i jedynym wyznawcą swego przyjaciela granego przez Seanna Connery. Pycha i buta do samego końca, niby tacy mądrzy, a tacy głupi. Wykorzystanie masońskich elementów w tym filmie, też mi się nie spodobało.

Film ma swoje plusy - zdjęcia, przepiękne "egzotyczne plenery", muzyka. Żądny przygód duch bohaterów również stanowić może natchnienie do podróży na własną rękę - oby tylko, jeśli znalazłby sie ktoś taki, nie poszedł śladami bohaterów filmu, którzy koniec końców, źle na tym wszystkim wyszli.

Gdzie ta przyjaźń ?
W twoim własnym poscie jest odpowiedz na to pytanie