Poprzednicy (1974 i 2006) wywołali we mnie mieszane uczucia. Filmy te przyciągają i odpychają jednocześnie. Ale niewątpliwie jest coś pociągającego w pomyśle umieszczenia w atmosferze świątecznej akcji slashera. Zresztą nic dziwnego; slashery lubią łączyć działanie mordercy z konkretnym czasem w roku. Halloween, Walentynki, wakacje aż dziwne żen nie znam żadnego horroru wielkanocnego. W tym konkretnym przypadku technikalia sprowadzają się głownie o wykorzystanie ozdóbka choinkowych jako narzędzi mordu a światła lampek choinkowych do wytworzenia upiornego oświetlenia. Dla wielu takie wykorzystanie ulubionego okresu w roku może być nie do przyjęcia, ale nie można odmówić istnienia doskonałego materiału dla kreatywności horrorowych twórców. Z kolei ci którzy świątecznego blichtru nie lubią z satysfakcją podzielą się swoją traumą
W tym filmie mamy jeszcze przestrzeń idealnie pasują do przestrzeni slashera : stereotypowy amerykański campus częściowo opuszczony w okresie świątecznym. Atmosfera wielkich gmachów akademików, bibliotek, sal wykładowych to naturalne otoczenie dla miejskiego slasherowgo mordercy. Jak klimatycznie można wykorzystać tą przestrzeń pokazali twórcy „Ulic strachu” (1998).
Co prawda trailer zdaje się zdradzać ciutkę za dużo, ale być może to podpucha. Do dziś trwają kolejne interpretacje wydarzeń w „Czarnych świętach” (1972). Z kolei film z 2006 dział się podczas jednej nocy (poza retrospekcjami) tu zaś trailer przedstawia ujęcia dziejące się w dzień, także fabuła na pewno będzie bardziej rozbudowana.
Ja obejrzę na pewno. O ile w przedświątecznym zamieszaniu znajdę czas. A jeśli nie? Cóż choinki rozbiera się najpóźniej 2 lutego…