Muzyka była genialna i to nie za sprawa tylko Mansella bardziej ambitna niż w Requeim wałkowanie jednego utworu choć uważam go także za genialny.Powiedz mi dlaczego nie moze wykorzystać ponownie prowadzenia kamery zza głowy dla mnie to jest właśnie jeden z elementów oddający klimat bohatera tak jakby miedzy bohaterem a widzem istniała jakaś wieź.

"Tutaj wszystko było przewidywalne do bólu."
Tak można było przewidzieć ze Nina zabije swoja zła połowę ,którą okaże się jej koleżanką z baletu,która okażę się sobą samą.
Skąd wiesz ,że miała orgazm skąd wiesz jak u każdej kobiety się przejawia.
I te Twoje argumenty ,ze wszystko było Film o balecie tez był?/genialne przedstawienie Jeziora tez było?.
No bo bez przesady co Ty byś chciał w tym filmie ,żeby okazało się ,ze Nina jest chora na parkinsona a do tego postanowiła ze zmieni płeć , rzuci balet i zacznie grać w "Football Fight"(nowa dyscyplina sportu połączenie MMA i rugby) takiego czegoś chyba nie było.
Idac Twoim tokiem myslenia motywy w Requiem dla snu tez już były...

Generalnie w kinie chyba wszystko już było więc ten argument jest bez sensowny. Jedynie coś podobnego do BS mogło być lepsze lub gorsze. Dla mnie BS wymiata, film o ciężkiej tematyce a oglądanie go ani nie męczy ani nie nudzi.
9/10 i wielkie brawa dla twórców. Oby więcej tak dopracowanych filmów.

Mnie, niestety, znużyło. A szkoda, bo to był kapitalny materiał, ale Darren nie wykorzystał szansy :/

powtórzę: "Łatwo dostrzec podobieństwa łączące Czarnego Łabędzia z Zapaśnikiem. Współpracownicy Aranofsky'ego nazwyają te filmy uzupełniającymi się elementami. Sam reżyser potwierdza, że podobieństw jest sporo i że to efekt zamierzony. Kiedyś wyznał nawet, że pierwotnie miał to być JEDEN FILM - o miłości starzejącego się mistrza werstlingu i młodziutkiej baleriny. Później jednak co prawda zaprzeczył by miał taki pomysł. Twierdził, że jego wypowiedź została zniekształcona (...). Aranofsky nie ukrywa przecież, że poprzez liczne podobieństwa pomiędzy filmami, chciał pokazać, jak wiele w rzeczywistości łączy dwa pozornie niezwykle odległe światy - baletu i wrestlingu. Najwyższej formy sztuki i jej najniższej, najbardziej tandetniej odmiany."

Magazyn Film

owszem, zapaśnik jest bardzo podobny. ale według mnie jest to genialne. jak świat wrestlingu - okropny, straszny, brutalny, można przystawić do świata baletu - pięknego, romantycznego, lekkiego. to mógł zrobić tylko aronofsky. on stawia ludzkie uzależnienia i pasje na jednym poziomie bez względu jakie się one wydają. po obejrzeniu czarnego łabędzia odkrywamy świat baletu jako dokładnie taki jak świat wrestlingu - okropny, straszny, brutalny. i to aronofsky miał nam do przekazania - dwie ludzkie obsesje, niby zupełnie inne, a jednak takie same.

jedna uwaga
kamerę na ramionach bohatera miałeś juz w Requiem... (np. Marion wychodząca z orgietki)
to akurat na plus bo mnie to nie nuży a jest to charakterystyczny element filmów Darrena