Polecam wszystkim z całego serca. Faktem jest, że film ten nie należy do banalnych, bezsensownie przyjemnych. To kawałek kina ambitnego. Robi tak duże wrażenie, że trudno jest o tym filmie zapomnieć. Za co go cenię? Po pierwsze za bardzo trafny obraz psychiki kogoś należącego do kręgów dość toksycznych - kręgów artystycznych. Poza tym jestem pod wrażenie gry aktorskiej Natalie Portman. Piękna, utalentowana, przekonywująca i skłonna do poświęceń (nie miała dublerki, wszystkie figury baletowe wykonywała sama, podobno ćwiczyła od roku, grała ze złamanym żebrem). Poza tym, olbrzymią zaletą filmu jest muzyka. Po prostu arcydzieło. Kompozytor (Mansell) w sposób wspaniały bawi się barwą, kolorystyką i pojedynczymi dźwiękami. Potrafi za pomocą kilku dosłownie dźwięków stworzyć nastrój mroczny, tajemniczy, nastrój grozy. Plus fragmenty Czajkowskiego. Ja uwielbiam balet, więc obejrzenie tego filmu dla mnie było czymś obowiązkowym. Ale nie tylko fanom baletu polecam tej film. Zdecydowanie warto go obejrzeć.