Dokładnie, też się z tego uśmiałem... już lepiej jakby się zaczął wspinać po tym dywanie.

Ta scena faktycznie była do dupy, ale z brakiem backstory się nie zgodzę. Film był nie o porywaczu, a o porwanym dziecku i przedstawieniu tej historii z jego perspektywy.

Zgadzam się, film mocno psychologiczny z elementami horroru, do niczego nam niepotrzebna historia porywacza skoro obraz ten skupia się na psychice porwanego dziecka.

No to było dziwne, ale nie tak niedorzeczne jak to że policja składa się z totalnych oferm, którzy wchodzą do domu mordercy i go nie przeszukują! Nawet kokaina na stole ich nie rusza. To był najsłabszy punkt filmu.

A zaraz po tym końcowa scena, kiedy chłopiec wychodzi z domu na przeciwko przed którym stała czarna furgonetka - nikt jej nie zauważył.

A o backstory antagonisty trochę jednak było. Była mowa o grze w niegrzecznego chłopca, którego on musi ukarać. Jest takie zboczenie- sadyzm.

Żałosne było to że jak usunął kratkę z okna to nje wybił szyby żeby uciec

Przez takich prymitywów, jak wy nie chodzę do kina na horrory. Psujecie seanse debilnym rechotem, tępe nieuki.