PILINHA: {__webCacheId=filmBasicInfo_pl_PL, __webCacheKey=188890}

Dawca pamięci

The Giver
2014
6,6 109 tys. ocen
6,6 10 1 108716
4,7 16 krytyków
Dawca pamięci
powrót do forum filmu Dawca pamięci

Obudził we mnie emocje... Uczucia.

Nie chcę, żeby to zabrzmiało naiwnie i przesadnie. Piszę tylko to co czuję. Film wchłonął mnie od samego początku i nie pozwalał powrócić do rzeczywistości. Nie chciałem do niej wracać i nadal nie chcę. To naprawdę jest magnetyczne. Wspaniałe. Chciałbym przeżywać wszystkie te aspekty naszego życia jeszcze i jeszcze... Zupełnie się tego nie spodziewałem.

Urzekła mnie wizja świata utopijnego - wolnego od bólu i cierpienia. Świata o którym wszyscy chyba marzymy. Bez podziałów i wpływów. Nigdy jednak nie patrzyłem na to z tej strony. Dopiero po obejrzeniu filmu uświadomiłem sobie, że ból jest częścią naszej egzystencji. Człowiek musiałby się wyzbyć uczuć i emocji. Wyzbyć się miłości... Różnic. To przecież nas definiuje, napędza i sprawia, że ten świat jest faktycznie piękny - kolorowy. Chwyciła mnie realizacja filmu - stopniowe nabieranie koloru ze wzrostem świadomości głównego bohatera. Świat który powoli nabiera barw... Pozornie idealny - ale jednak tak niedoskonały. Po czasie uświadamiamy sobie, że taki świat bez emocji, uczuć i właściwie własnej indywidualnej definicji - wolności, jest tak naprawdę więzieniem.

Bardzo chwyciła mnie także gra aktorska - szczególnie Jeffa Bridgesa jako Dawcy. Najbardziej wzruszyła mnie jego rola. Starego człowieka z pełną świadomością tego jak wyglądał świat z tymi wszystkimi aspektami i cechami jakie nas otaczają. Jak wyglądali ludzie... Jak naprawdę wyglądali. Sposób w jaki przekazywał tą wiedzę i doświadczenia Jonasowi. Piękne.

Podsumowując... Nasz świat napędza miłość. Miłość i emocje są najważniejsze. Nie jest on jednak możliwy bez bólu i cierpienia. To część naszej egzystencji. Film pokazuje nam jednak, że musimy dostrzegać zawsze to piękno które nas otacza... Piękno chwili i naszego własnego 'Ja'. Naszych uczuć i emocji... Piękno tego co widzimy na co dzień, co słyszymy i czujemy. Ciepło, chłód. Radość i ból... Człowiek zawsze ma możliwość wyboru pomiędzy dobrem i złem. Nasz świat pomimo tego że nie jest idealny, jest jednak piękny. Dlatego dałem temu filmowi maksymalną ocenę i jestem bardzo wdzięczny temu że powstał. :)

ocenił(a) film na 1
Grzegorz12820

Polecam raczej powieść i jej kontynuacje "Skrawki błękitu" i "Posłańca" - czwarta i ostatnia część pod tytułem "Syn". ma również zostać wkrótce wydana po polsku.

ocenił(a) film na 10
Shiloh

Dziękuję Ci bardzo, właśnie zacząłem czytać od niedawna i również zamierzam zapoznać się w kontynuacje. Uważam że naprawdę warto. Pozdrawiam. :)