tak jest! kawałek solidnego i konkretnego kina. aż miło :)

To właśnie było jedno z obliczy USA, jakiego nikt nie zna z filmów. Podobna migawka z portretem łajz produkujących metę była w serii True Blood, raczej jako ozdobnik w na trzecim planie, ale wrażenia miałam podobne. Do tego aktorka grająca Alice jest etatową ćpunką w filmach. Miała genialną kreację w Breaking Bad, gdzie zagrała mamuśkę z ekstremalnego marginesu społecznego. Prawdziwa amfetaminowa wiedźma. Film rzeczywiście świetny - sprawia wrażenie totalnego rawu, surowy czysty materiał, bez fałszu postprodukcji i różowego lukru dla mas. Więcej tego.

Ech pomyłka co do osoby - nie Alice, ale chodzi o kobietę, która odcinała rece: http://www.filmweb.pl/person/Dale+Dickey-42672

Seriali nie oglądam, więc w tej materii się nie wypowiem. Ale wierzę na słowo :)

"Film rzeczywiście świetny - sprawia wrażenie totalnego rawu, surowy czysty materiał, bez fałszu postprodukcji i różowego lukru dla mas. Więcej tego."

Krótko, zwięźle i do rzeczy.

Tak a propos tej wiedźmy. Oglądając film nie mogłem sobie przypomnieć skąd znam tę zakazaną mordę. Oczywiście z "Breaking Bad" i przerażającego epizodu rozgrywającego się w melinie ćpunów :)

"Do szpiku kości" to znakomity film. Cóż, właściwie to co chciałbym o nim napisać zawarte jest w ostatnim zdaniu Nixx, które cytowałem. Nikt nie wspomniał jednak o świetnych zdjęciach, a to ważna sprawa. Tak więc wspominam ;) Ta wszechogarniająca szarość pejzaży, notabene pięknie sfilmowanych, połączona ze specyfiką tego ogarniętego nędzą i popadającego w ruinę prowincjonalnego miejsca akcji, tworzy niesamowity klimat. W decydującym stopniu składa się to na wiarygodny obraz hermetycznego, rządzącego się własnymi okrutnymi regułami, świata zupełnie innego od tego, który znamy. Niby nie ma w nim nic szczególnie interesującego, nic przyjemnego, ale wciąga jak cholera, no i faktycznie miejscami przeraża: cała społeczność zaćpanych rednecków, zionących piwskiem kowboi, gotowych zabić własną matkę, by nie wypaść z amfetaminowego interesu, a o wpadnięciu w ręce policji już nie wspominając. Losy głównej bohaterki zmagającej się z wpływami społeczności i próbującej związać koniec z końcem opiekując się młodszym rodzeństwem, poruszają, mimo iż opowiedziane są tak zimno jak się tylko da. Najlepszy zaraz po "Czarnym łabędziu" kandydat do Oscara. Nie widziałem jedynie "Toy Story 3" i "Wszystko w porządku" ale rewelacji się nie spodziewam.

Uwierz mi, mi też podoba się bardziej od większości nominowanych do 'Best movie"...

moja ocena 4/10. słaby, płytki, nudny. pozdrawiam

może by tak jakieś argumenty np dlaczego uważasz że ten film jest płytki? bo z kilkom epitetami trudno dyskutować !

nie ma to jak solidna argumentacja, pozdro. Film naprawdę mocny, jak napisałem w swojej recenzji momentami przypomina Rosettę z 1999. Tak przy okazji, Debra Granik ma chyba słabość do kości - to już drugi tytuł w jej filmografii zawierający słowo "Bone" :D

kości, węże...Jakaś turpistka ;)

Brzmi seksownie.