Dla zachęty (lub odwrotnie, zależy co kto lubi)- "Winter's Bone" to niekoniecznie kryminał lub thriller, przynajmniej nie taki, do jakich nas Hollywood przyzwyczaiło. To raczej skromny dramat, przedstawiajacy Amerykę "na uboczu", ludzi surowych i brutalnych, wegetujących i parających się produkcją narkotyków dla związania końca z końcem. Wśród raczej niezyczliwych sąsiadów żyje 17 letnia dziewczyna z młodszym rodzenstwem i chorą matką. Ojca nie ma- zniknął zastawiwszy dom i las pod kaucję. Ponieważ nie zgłosił sie do sądu- córka musi odnaleźć go w ciągu tygodnia, żywego lub martwego.
Film opowiada o tych poszukiwaniach, które nie mają w sobie nic romantycznego, nie obfitują w efektowne zwroty akcji, to raczej rozpaczliwa próba przełamania kręgu milczenia, próba utrzymania za wszelką cenę rodziny. Kryminał się nie pojawia, poszukiwania ojca nie mają w sobie nic z typowych zadań stawianych detektywowi w kinie, thriller zaś jesli można o nim mówić w ogóle, jest raczej w skrywanych emocjach, jest w napięciu wytwarzanym pomiędzy bohaterką a ludźmi do których zwraca sie o pomoc.
Dobrze będzie powiedziec, że film jest w pewnością rodzajem dramatu, bardzo surowego, pozbawionego fałszywych scen dramatycznych, dalekiego od historii łzawych i krzepiących. Obraz "amerykańskiego zadupia" nie należy do radosnych, króluje tu zimno, na podwórkach stają rozbebeszone wraki samochodów, a ludzie są tu surowi, milczący i skrywają rózne mroczne tajemnice. Czasem jednak, w tych ponurych relacjach, dochodzi do przełomu, do ludzkich gestów, co sprawia, iż portrety bohaterów są niejednoznaczne i żywe.
Reasumując- to kino ciężkie i dramatyczne, bardzo oszczędne w prowadzeniu samej historii oraz w efekciarstwie. To takie bardzo dobre kino po prostu, ale niekoniecznie robione dla zabawy. Przed laty oceniłbym je niżej, ale dzisiaj, przy takiej posusze na tego rodzaju historie- po prostu nie wypada traktowac takiego kina źle.