Nie czytałam żadnych recenzji przed oglądnięciem tego filmu, nawet nie za bardzo wiedziałam o czym będzie. Wielu z was zarzuca, że historia naiwna, że źle trzymana siekiera , że nie na polskie realia , że nasze społeczeństwo przywykło do takich widoków i można by wymieniać w nieskończoność. Jednak ten brud, te warunki i bieda to tylko cząstka problematyki tego filmu. W moim subiektywnym przekonaniu chodzi raczej
o położenie w tym wszystkim Ree, która w wieku 17 lat nie tylko musiała zaopiekować się rodzeństwem, chorą zrozpaczoną matką, walczyć o przetrwanie. Musi zmagać się z wiedzą jakim człowiekiem był jej ojciec oraz z tym co się z nim stało. Dodatkowo scena, w której dziewczyna wędruje po szkole i podpatruje ,co robi młodzież w jej wieku, ten moment ewidentnie uświadamia widzom ,jak wiele ta sytuacja odebrała jej z życia zwykłej nastolatki. Moim zdaniem film nie jest arcydziełem, ale jest bardzo dobry i zmusza do myślenia, co jak widać wielu osobom się nie podoba. Dlatego też nie dziwię się, że średnia Do szpiku kości i Och Karol 2 wiele się nie różni, co jest wręcz jakimś absurdem.
To tyle. dziękuje. dobranoc.