film
Dom, który zbudował Jack
The House That Jack Built
2018
2 godz. 35 min.
Dom z papieru
Hieronim Bosch spotyka deathmetalowych plakacistów, gorno idzie pod rękę z funkową muzyką, a plansze... ... czytaj więcej
Ranking ról
Tytułowy Jack to nowa postać w popkulturowym klanie psychopatów, obok Kuby Rozpruwacza, Dextera czy Hannibala Lectera. Mistrz światowego kina pokazuje kilkanaście lat z życia seryjnego mordercy, piekielnie inteligentnego perfekcjonisty, pełnego sprzeczności, słabości i drobnych natręctw. Jack jest estetą, wielbicielem malarstwa, architektury, poezji i wycieczek na łono natury. Zabójca patrzy na swoje zbrodnie jak na mroczne dzieła sztuki. Jaki kształt nada swojej zbrodni doskonałej?
Informacje o filmie Dom, który zbudował Jack
na podstawie
Lars von Trier (materiały do scenariusza, historia) /
dystrybucja
Gutek Film
studio
tytuł oryg.
The House That Jack Built
inne tytuły
Zdjęcia do filmu realizowano w Kopenhadze (Dania), Trollhättan i
Bengtsfors (Szwecja).
Bengtsfors (Szwecja).
Podczas premiery filmu na festiwalu w Cannes, ponad sto osób opuściło salę ze względu na drastyczność przedstawionych scen.
Przed seansem z tytułem "Dom, który zbudował Jack" nastawiałem się na przeciągnięte epatowanie przemocą podparte wydumaną otoczką filozoficzną mającą w założeniu usprawiedliwić brutalność dzieła. Tym większe było moje zaskoczenie, gdy podczas pokazu kinowego z zaciekawieniem rosnącym aż do napisów końcowych obserwowałem poczynania tytułowego bohatera, który to udał się na wycieczkę w same czeluści piekła… dosłownie i w przenośni (...). więcej
"Dom, który zbudował Jack" nie jest typowym i schematycznym przykładem kina postmodernistycznego, ale od tego właśnie najbardziej uciekają współcześni twórcy filmowi. Łamią utarte konwenanse i reguły, kpią z nich, szydzą oraz wyśmiewają. Lars von Trier robi to w doskonały sposób, ponieważ tym obrazem zagrał widzom na nosie, jak mało który reżyser. więcej
„Dom, który zbudował Jack” to jeden z tych filmów, po których obejrzeniu wiem, że nic nie wiem. Na podstawowym poziomie historia jest bardzo prosta, ale ilość odniesień do innych tekstów kultury nakazuje wnioskować, że film należy odbierać znacznie głębiej (albo głębia jest tylko... więcej
Czy tylko ja zauważyłem, że humor w tym filmie to swoista pułapka na widzów? Początkowo rzeczywiście są dość zabawne sceny z czarnym humorem (rozmowa z pierwszą ofiarą w vanie albo całe drugie morderstwo), jednak powoli ten humor staje się strasznie groteskowy, jak choćby wypatroszenie Mr. Grumpy'ego (któremu...
Moim zdanim film był genialny. Przez pewną część było dla mnie oczywiste, że obserwujemy na ekranie wyrachowanego, cynicznego mordercę, który usprawiedliwia okrutne zbrodnie dążeniem do wybitnej sztuki. Śmiałam się na geoteskowych momentach, w których ludzka naiwność aż prosiła się o karę i... więcej
