bo przy wsiadaniu jej dotknal a w Pemberley nie. Powoli, powolutku, elegancko, jak to w tamtej epoce, ale szal cial juz powoli zaczyna dzialac. Wtedy nawet dotyk dloni powodowal silne wrazenie, bo na niewiele wiecej mogli sobie pozwolic.

Zgadzam się z powyższą odpowiedzią. Trochę odbiegając od tematu, ale również co do Darcy'ego - a właściwie Macfadyen'a: jestem zachwycona sceną w deszczu, kiedy Darcy wyznaje swoje uczucia względem Lizzie, a konkretnie momentem, w którym mówi: "Wybacz Pani, że zabrałem Ci tak dużo czasu". Po prostu świetnie zagrane. Podobnie pod koniec filmu, to jąkanie: "And that I love... I love... I love you". Genialne.

wygladalo wtedy jakby chcial ja pocalowac i w ostatnim momencie sie powstrzymal. Pan Darcy jest u Austen troche gburowaty ,troche kanciasty, ale mimo to uroczy. Jak jej sie w tym deszczu oswiadcza, to wygaduje takie rzeczy, ze wlasciwie w morde powinien zarobic. To jeszcze bardziej slychac w oryginale, tlumaczenie troche tlumi gburowatosc.