Musze przyznać że film naprawdę dobry, tym bardziej jeśli weźmiemy pod uwagę moje uprzedzenie do polskich produkcji. Naprawdę nieźle sie uśmiałam, chociaż trochę mniej zabawnie się robi jeśli człowiek sobie uświadomi jak wiele łączy go z Adasiem. Arytmomania i nadwrażliwość na dźwięki jest jeszcze niczym w porównaniu z przekonaniem że każdy powinien się do nas dostosować i do naszego trybu życia, bo to zaczyna być upierdliwizm. Strasznie mnie tu drażni połączenie jego stylu mowy i zupełne nie stosowanie się do jakiś zasad poprawnej polszczyzny, z tym że jest polonistą i uważa się za niewiadomo jaką inteligencie tego narodu, mogli mu dać jakikolwiek inny zawód i już by tak nie raziło. Świetna i mocna jest modlitwa na koniec, choć niestety jakoś zbytnio mi tu nie pasuje do całości.