Zaraz po obejrzeniu filmu bardzo trudno jest cokolwiek o nim powiedzieć. Rzetelna ocena filmu jest wręcz niemożliwa.
Ale..
Na samym początku filmu uderzyło mnie to, że surrealizm wydarzeń, postaci nie jest dekoracją, uroczym dodatkiem, ale szkieletem całej produkcji (nie widziałam zwiastunu). Dlatego też pierwsze minuty zbiły mnie zupełnie z tropu. Potem fabuła stawała się coraz bardziej dramatyczna, co przy użytych środkach przekazu zaczęło mnie męczyć.
Nie mogę zaprzeczyć, że film w całym swoim metaforycznym przesłaniu ujął mnie i potrafię w nim dostrzec historię bardzo życiową. Jednak momentami film był tak przytłaczający, że po seansie czułam się jakby ktoś mnie uderzył cegłą w głowę.
Podsumowując: świetny pomysł, ale przedobrzając z surrealistycznym wyrazem film jest ciężkostrawny.