Nie zgadzam się. "Ed Wood" to jak sama napisałaś film biograficzny, więc akcja nie mogła się zmieniać z minuty na minutę. Musiał być w miarę realistyczny. Poza tym według mnie w tym między innymi tkwi jego urok- nie trzeba z napięciem śledzić akcji, ale skupić się na bohaterach czy fabule. Główny bohater- według mnie to jedna z ciekawszych ról Johnnego. Jego Ed Wood nie był irytujący- był lekko szalony, marzycielski i przede wszystkim wierzący w swoje mierne możliwości. Ta zaciętość z jaką tworzył swoje "dziełka", wola walki, wieczny uśmiech...czasami wręcz obłęd w oczach i skłonności do przebierania się, a potem paradowania w tym bez skrępowania złożyły się na bardzo charakterystyczną postać- taką, której łatwo się nie zapomina. Dla mnie Johnny po prostu był Ed Woodem, zagrał go koncertowo! "Ta jego dziewczyna" była zaś postacią drugoplanową, skromną, trochę za mało rozbudowaną i momentami mdła. Po prostu- nie wybijała się do przodu. Wystarczyło, że była w tle.
Nie wiem, czemu nie napisałaś niczego o roli Martina Landau? On był w tym filmie równie ważny, a czasami nawet ważniejszy od Johnnego i nie sposób go było nie zauważyć. Oscar w pełni zasłużony!
Na plus zasługują też piękne czarno-białe zdjęcia, dzięki którym film ma swój klimat, jest oryginalny, ale realistyczny.
W tym filmie Tim pokazał (według mnie), że nie jest tylko reżyserem kina mrocznego i dziwacznego, ale potrafi nakręcić coś z pomysłem, coś życiowego, świetny komediodramat.
Ja dałam 10/10 i pomimo mojej wielkiej sympatii do Jeźdźca bez głowy o wiele bardziej wole Ed Wooda. To mój ulubiony film.
Ale rozumiem, że każdy ma inne zdanie. Napisałaś co myślisz kulturalnie i to sie liczy :). Pozdr!