Nie dość, że jest reżyserem tego filmu, to jeszcze sam siebie obsadził w głównej roli i nagrał piosenkę do ścieżki dźwiękowej (swoją drogą genialnej, wzbogaconej o utwór "Bania u Cygana", który można usłyszeć trzykrotnie przez cały film). Bohaterowie na szczęście nie są złożonymi postaci, przez co nie odwracają uwagi od głównej intrygi, która jest czymś genialnym, nigdy wcześniej nie widziałem, czegoś takiego w kinie. Do tego mamy genialne gagi i żarty słowne. Reżyser wiedział, że widz je pokocha, dlatego zadbał o to, żeby np. żart z wadą wymowy Pazury powtórzył się co najmniej trzy razy pod rząd.
Żart, film to dno.