Doskonałe kreacje aktorskie, świetne dialogi, piękne oddanie poszczególnych epok historycznych (oczywiście w ich maleńkim wycinku), ale najważniejsza jest ta melancholia, nieuchwytnej codzienności. Ten jeden dzień w życiu kobiety, który zmienia całe jej życie. Wątek pocałunków kobiecych, interpretowany mylnie obecnie jako pochwała takich związków, jest po prostu motywem przewodnim, podobnie jak motyw Pani Dolloway. Doskonałość w każdym calu, łączenie się historii. Piękno w detalach i smutek w wielkich chwilach. To jest ten film, ale nie jest to produkcja dla każdego, nie każdemu się spodoba i nie musi zostać zrozumiany. Ale jest doskonały. Dla mnie.