To nie jest kobiecy film, to film ludzki. Chyba że kobiety są bardziej ludzkie od mężczyzn, przy czym ci drudzy z człowieczeństwem niewiele mają wspólnego.

Poprzez określenie ?kobiecy? (użyte w cudzysłowie!) rozumiem w tym przypadku fakt, że główne role w tej historii odegrały właśnie te trzy panie. To one były jakby punktem zapalnym przedstawionych wydarzeń i co najważniejsze, to one podejmowały najistotniejsze decyzje, (od decyzji, których uzależnioni byli również najbliżsi im mężczyźni).
Pzdr:)

Fakt, Harris po raz kolejny pokazał klasę. Mnie jednak chyba najbardziej podobało trio Moore-Kidman-Streep, które zagrało niczym orkiestra na koncercie. Bez nich "Godziny" straciłyby na swoim ciężarze emocjonalnym, którym to film Daldry`ego emanuje przez niemal cały czas.