Tak, Laura opuściła swoją rodzinę zaraz po urodzeniu drugiego dziecka, ponieważ była lesbijką ale przez długie lata to ukrywała. Tak jak miłość do Kitty.
Clarissa i Richard byli razem przez jedno lato i ciężko wywnioskować z filmu czy są orientacji tylko homoseksualnej, czy też biseksualnej ; )

nie do końca. ona opuściła swoją rodzinę, bo się w niej 'dusiła', nie czuła, że żyje, wiedziała, ze fakt, iż jest częścią tej rodziny zmusza ją do pewnych zachowań, a przed innymi ą hamuje. to trochę bardziej skomplikowane niż rozpatrywanie samej orientacji seksualnej. przy okazji nie wydaje mi się, żeby to, co czuła do Kitty można było nazwać miłością - to bardziej pożądanie, zauroczenie, ale nie od razu miłość.
w książce jest w sumie powiedziane, że i Clarissa, i Richard byli orientacji homoseksualnej. jednocześnie byli dla siebie swoistą 'wakacyjną przygodą', która przetrwała lata w formie przyjaźni.

Tak,dokładnie -Laura dusiła się w swojej rodzinie.Wiedziała,że opuszczenie rodziny jest złe,ale jak sama powiedziała w rozmowie z Clarissą , nie miała wyboru : " To była śmierć , wybrałam życie " Wydaje mi się,że pocałunek z Kitty ( trudno mówić o jakiś uczuciach) był symboliczny - poczuła życie i to zapewne przyśpieszyło jej decyzję. Nie zgodzę,że Clarissa i Richard to była "wakacyjna przygoda " ( to zapomina się szybko ) To był ten rodzaj uczucia,a raczej chwila uczucia, która była dla nich szczęściem,która sprawiła że chcieli żyć dla siebie,nawet nie mogąc być razem.Wiem,to trudne, coś metafizycznego,co być może zdarza się ...niektórym;)

przez wakacyjną przygodę, miałam na myśli właśnie taką chwilę uczucia (czy tam przeżycia uczuciowego, czy jakkolwiek to nazwać:)), dlatego w cudzysłowie :)

Dyskutowałabym z tą metafizycznością związku Richarda i Clarissy. Ja widziałam dwójkę starszych ludzi opętanych zwietrzałą przeszłością, którzy stoją w miejscu i nie mogą iść dalej ze względu na cień jakiegoś dawnego, dawnego uczucia. Niszczą przy tym swoich partnerów, Sally, która przez 10 lat żyła w cieniu sadzana "z byłymi partnerami, kochanie, czy chcesz mi coś przez to przekazać?" i tego pisarza, którego imienia już nie pamiętam, a który opowiadał, że po zerwaniu z Richardem poczuł co to wolność.

wiążecie się w niuanse.zwietrzała przesżłość to jedno. Klarysie zależało na Richardzie jak na przyjacielu, poza tym czuła, że nie może go opuścić , bo nie było by to humanitarne. Richard nie był w stanie emocjonalnie wydorośleć, dzieci intuicyjnie wiedzą, kiedy "coś" jest nie tak i mogą za to zacząć albo - obwiniać siebie, albo -....Powiedzmy że nie czują gruntu pod nogami jako dorośli ludzie.
Richard nie chciał dostać nagrody za performance, za pokazanie, że jest jeszcze silny, że aids go nie wykończyło. Chciał pisać o tym jak wyglądają kwiaty w rękach Klarysy, gdy ta przechodziła przez ulicę itd, może po to, by udowodnić sobie, że to jest prawdziwe.
W notatkach Wirginii Woolf znaleziono kiedyś taki cytat: "If life is indeed true, and fiction is indeed fictious." (wolne tłumaczenie: jeśli życie jest zaiste prawdziwe, a fikcją jest naprawdę fikcyjna). Film nie opowiada o zwietrzałych uczuciach i nie jest romansem. Nie opowiada o nieprawdopodobnych, mrożących krew w żyłach historiach. To dramat, który ukazuje niestabilność ludzkiej egzystencji w tym świecie. Czy czas pomoże nam wydorośleć? Ile kosztują nas nasze grzechy i przewinienia? I ile nie będziemy się w stanie z nimi rozstać.