Z kinem koreańskim mam tyle wspólnego co Sasin z nieprzepierdalaniem 70 mln na wybory, które się nie odbyły, więc nie jestem w stanie porównać tego filmu do innych produkcji z tego kraju, ale sam w sobie całkiem mi się podobał. Niby temat II WŚ został już wyeksploatowany w kinie do porzygu, ale akurat kino zachodnie raczej skupia się na historii swojego rejonu, więc taka wschodnia perspektywa jest całkiem ciekawa.
Co zrobiło na mnie wrażenie to jego brutalność - film się nie patyczkuje z obrazowymi scenami traktowania jednej strony przez drugą, co zważając na to, że jest to film wojenny, uważam za spory plus. Może "Man Behind the Sun" to to nie jest (i nawet nie próbuje), ale i tak w porównaniu z zachodnimi produkcjami robi wrażenie. Faktycznie, "Hashima" ma kilka cech takiego hollywood-wannabe - wciskane na siłę żarty, podniosłe sceny z pełną patosu muzyką, relacje biorące się znikąd, momentami dziwny montaż - ale nie przeszkadza to jakoś bardzo w odbiorze.
Mi osobiście nieraz trudno było rozpoznać, kto w tym filmie jest kim. Nie chodzi mi tylko o bohaterów jako jednostki, ale też o samą narodowość, bo niestety nie umiem wizualnie rozróżnić japończyków od koreańczyków. Jako były mangozjeb jestem jakoś tam osłuchana z językiem japońskim, więc to mi trochę pomogło, ale i tak bywały niejasne momenty. Na szczęście większość ważniejszych bohaterów ma jakieś cechy szczególne typu wąsy lub okulary, ale i tak warto to zaznaczyć (co ofc nie jest błędem twórców).
Generalnie film dla zainteresowanych tematem polecam, mnie zachęcił do dalszego poznawania koreańskiego kina.