Dokładnie. Mam do filmu trochę zastrzeżeń, ale akurat wątek potęgi mediów w dzisiejszych czasach i ich wpływu na ogół społeczeństwa wyszedł im fantastycznie. To wszystko było chwilami przerażająco znajome.

Sceny wywiadów przed igrzyskami uderzyły mnie najbardziej - bo pomijając, że prezenter rozmawiał z dzieciakami, które niedługo mają iść na śmierć, nie różniło się to niczym od różnych bzdurnych talk showów z celebrytami. Sztuczne uśmiechy, pełne zakłamanie, każdy "gra", by zdobyć sympatię publiczności. I oczywiście pytania prywatne - o rodzinę i obowiązkowo o romanse, bo to przecież sprzedaje się najlepiej.

No i prezencja, wygląd, umiejętność zabłyśnięcia przed kamerą - to okazuje się ważniejsze od tego, jakim jest się człowiekiem.

I same igrzyska, nadawane na żywo z komentarzem ze studia - z wymienianiem ulubionych momentów i ekscytowaniem się, gdy coś się dzieje - ktoś walczy o życie, umiera.

I ludzie, którzy to oglądają - wiadomo, sytuacja jest tutaj maksymalnie wyolbrzymiona, bo nie sądze, żeby ludzkość kiedyś stoczyła się aż tak, że będzie oglądać reality showy, w których zawodnicy naprawdę umierają - ale tutaj dobrze widać, że ludzie czerpią jakąś chorą przyjemność widząc, jak inni cierpią, są poniżani - wystarczy włączyć jakikolwiek program właśnie typu mam talent.

Uff, co za ulga że ktoś jeszcze tak to odczytał! Nawet nie zauważyłam wypacając swój komentarz i szczerze mówiąc szalenie zaskoczył mnie fakt, jak niewiele osób zrozumiało o co tu chodzi... Czy to społeczeństwo naprawdę jest tak znieczulone, że ludzi nie zastanawia, nie niepokoi ta niezdrowa fascynacja śmiercią czy otoczka "imprezy"? Tylko "film słaby, bo za mało mocnych scen". O nie, mocnych scen nie było mało!

Mniej więcej tak, ale czy nie zauważyliście tam jeszcze głebszych odniesień? Do inwigilacji społeczeństwa, dehumanizacji, braku szacunku/miłości bliźniego, orwellowskiej antyutopii??

Myślę, że zauważyliśmy. Bardzo podoba mi się ta mnogość poruszonych problemów i odniesień, jest się nad czym zastanawiać. A jeśli film sprawia, że analizuję go jeszcze długo po wyjściu z kina, to nieomylny znak, że film jest dobry. Czas zapolować na książkę...

tak, ale ten film prezentuje taki sam poziom jak wspomniane programy telewizyjne, myślałem, że się porzygam w trakcie seansu, kino ekstremalne, dla mnie to jest po prostu niesamowite: gówno pragnie skrytykować gówno choć samo jednoczenie jest gównem

Matko kochana jak ja się cieszę, że tu są jeszcze ludzie którzy tak własnie postrzegają tą książkę. Zgadzam się w 100 % co do waszych wypowiedzi, przecież tam nie chodziło tylko o to żeby pokazać jak się zabijają, żeby pokazać krew mordowanie i inne , chodzi o to żeby zwrócić uwagę na problemy świata, ten system, gdzie ludzie nie mogą o sobie decydować, gdzie ludzie nie mają prawa do niczego to własnie przesłanie pokazuje książka i film, dziękuję wam, że tak jak ja odebraliście tą książkę. ;)

zgadzam się w 100%, cieszę się że nie tylko ja zauważyłam to nawiązanie do dzisiejszej żądzy "igrzysk" w telewizji

Jest jeszcze jeden wątek , może z polskiej perspektywy mniej istotny , ale w Ameryce to ważne zjawisko . Mianowicie chodzi o solidarność rasową - ten murzyn zabija tamtą dziewczynę tylko dlatego że ona przyznaje , że zabiła Rue , małą murzynkę. Mimo że byli w jednym obozie to solidarność rasowa była ważniejsza.

Wydaje mi się, że nie do końca chodziło o solidarność rasową, tylko o to, że byli z jednego dystryktu. Poza tym Rue była dzieckiem... Tak to przynajmniej odebrałam, ale w sumie może rzeczywiście masz rację.

wydaje mi sie, ze to Ty masz rację ;)
w ksiażce nie było nic a nic o rasie;)