Napiszę tyle, że odniosłem podobne wrażenie do Ciebie oglądając film.

to miło, że jednak nie wszyscy się zachwycają nad tym filmem i nie we wszystkich budzi on pozytywne wrażenia

Na początku dziewczyna mi się podobała. Prała, gotowała, sprzątała i tak dalej... Ale potem jak zaczął dawać jej te pieniądza to się dziewucha rozpuściła. Może dobrze, że ją pod koniec zostawił. Teraz będzie męczyć innego faceta.

Naprawdę tylko tyle zrozumiałeś?

ja w sumie też zrozumiałam niewiele więcej, przyznam się szczerze... laska dla mnie to pasożyt jakiś, nie robiła nic, żeby mu pomóc, poza ugotowaniem zupy:/

Dotrzymywała mu towarzystwa. To bardzo ważne gdy jest się tak samotnym ja tytułowy Iluzjaonista. Poza tym była jeszcze dzieckiem i wierzyła w magię. Myślała, że główny bohater wszystko sobie od tak wyczarowuje.

To ja też komuś chętnie podotrzymuję towarzystwa w zamian za wymierne korzyści. :) Anyone? ;)

Chodzi o to że dziewczyna to prosta chłopska dziewuszka była, nie wiedziała że magik pracował dorywczo po nocach żeby starczyło mu na jej przyjemności; myślała że on to wszzystko wyczarowuje, bez wysiłku. Dlatego na końcu zostawił jej karteczkę gdzie napisał że magicy nie istnieją.

jestem ona, tak, tyle zrozumiałam, tyle wyniosłam, chcesz się podzielić czymś więcej?

Nie chcę mi się pisać epopei. Przeczytaj recenzję, bo jest świetnie napisanai moje spostrzeżenia są bardzo podobne do tych autora.

a moje nie, mam do tego prawo i jak widać, korzystam z niego.

ja mam identyczne odczucia,

film zrobiony ze niby pesymizm, smutek i iskierka radosci w calym tym zalosnym swiecie, ale jak dla mnie to wszystko to jakby na sile.