-----------UWAGA SPOILER ------------ Przecież to są jego osobowości nad którymi nie mógł zapanować dlatego stworzył osobowość pani doktor - ja widzę to tak ale psychiatrą nie jestem i wydaje mi się, że np. schizofrenicy z wieloma osobowościami mają tak, że nie są świadomi istnienia pozostałych.

Nie zawsze tak jest. Nie wiem jak to jest u schizofreników, ale oglądałam dokument o kobiecie, której mózg (w wyniku ogromnych tortur fizycznych i psychicznych) utworzył kilkanaście osobowości i ona doskonale wiedziała o istnieniu tych poszczególnych charakterów. Potrafiła się też na życzenie przełączyć, by odtworzyć poszczególne partie wspomnień z straszliwego dzieciństwa. Jednak miała za sobą wiele lat terapii.

Zapewne masz rację, ta choroba ma tyle "wersji", że wg mnie do każdego pacjenta powinno się podchodzić indywidualnie - jak już wspominałem, nie jestem lekarzem, ale znałem dwie osoby dotknięte tym koszmarem (jedna niestety już nie żyje, druga wyjechała z rodziną z miasta. Co do odmian schizofrenii to nagle skojarzyło mi się to z epilepsją - tam również każdy przypadek wygląda inaczej i tu także widziałem kilka osób w trakcie ataku, a za pierwszym razem byłem przerażony. Zdarzenie to miało miejsce w aptece, było 2 klientów przede mną i 1 za mną. Nagle ten stojący tuż przede mną pada jak kłoda (kawał faceta). Zaczęliśmy krzyczeć z facetem stojącym za mną, by szanowne "całuj mnie w dupę" panie magister zadzwoniły po karetkę (nie było komórek wtedy), a one z minami typu "brakuje żeby mi tu zdechł" oświadczyły, że nie trzeba wzywać pogotowia, bo mu samo zaraz przejdzie. Miałem ochotę wybić szybę, za którą stały i je udusić ale zajęliśmy się chorym. Położyliśmy go na boku, dałem mu plecak pod nogi, kolega go trzymał, a ja próboeałem włożyć mu portfel w usta. Po jakimś czasie (dla mnie stanął w miejscu), ten człowiek po prostu wstał i wyszedł jakby nigdy nic. Te dwie pindy gapiły się na mnie i tego gościa, z którym podjęliśmy akcję wzrokiem "kto tu teraz posprząta?", bo było trochę krwi i śliny na posadce. . Już chciałem rzucić im wiązankę, za takie potraktowanie człowieka, w dodatku pracując w aptece ale ten mój partner zauważył, że został plecak tego epileptyka, dlatego wybiegając stamtąd rzuciłem mięsem coś krótkiego i znaleźliśmy się na ulicy. Był to środek lata, apteka w centrum, multum ludzi ale mieliśmy szczęście, bo chory szedł powoli. Podchodzi,y i ja pytam, dlaczego wyszedł z tej apteki, a on: z jakiej apteki. Dopiero po latach dowiedziałem się, że ludzie po takim ataku nie pamiętają nic a nic, wręcz myśląm że się z nich żartuje - tak miałem z kolegą, który miał atak i co pół godziny opowiadałem mu co się działo i czy tym razem już zaoamięta ale sytuacja się powtarzała kilkukrotnie, nawet żartowaliśmy na 2 dzień, że mogłem go wyzywać, zrobić jakiś kawał, bo i tak za chwilę by miał tak jak facet z filmu "Memento" - polecam jak nie widziałeś

Przykro mi z powodu Twojego zmarłego znajomego.
Faktycznie. Z tą epilepsją i odłączaniem już kiedyś słyszałam. Moja koleżanka miała lżejszą formę, przy której tylko siedziała i wpatrywała się w dal. Nie miała drgawek. Najczęściej miewała też takie miniataki w nocy.
Co do akcji w aptece, to już nawet nie skomentuję zachowania tych pracownic. Rozumiem, że ktoś może w takiej sytuacji stracić krew, ale one były po prostu bezduszne.
Memento? Jeszcze nie oglądałam w całości, ale przeczytałam kilka recenzji i wiem co miałeś ze swoim kolegą na myśli. Chyba w "Zanim Zasnę" było podobnie, tylko, że w tamtej sytuacji pamięć bohaterki resetowała się po głębokim śnie.

Zazwyczaj nie piszę o takich sprawach, zwłaszcza na forum filmowym, przepraszam - miałem wtedy doła, właściwie cały parszywy tydzień. Dzisiaj piszę z tabletu - zgroza! nienawidzę "dotykowców", a z moją dykcją nie najlepiej, program rozpoznawania mowy często robi mi na złość. Dziękuję za polecony film (nie pamiętam czy go widziałem),a ja polecam Cronocrimenes i Primer - jak lubisz rozkminiać, to może ci podejdzie. Pozdrawiam serdecznie i mam nadzieję, że jeszcze odpiszesz i też mi coś polecisz, cześć.