Od pierwszych minut czuć, że nie jest to żaden amerykański, romantyczny kisiel, z
szablonową historią, obtrzaskiwaną trzy razy do roku pod różnymi tytułami. Jest to na pewno
film niebanalny i niełatwy w odbiorze. Uważam się za romantyka, ale mimo to nie powalił
mnie swoją treścią i formą. W sumie i gra aktorska i sceneria, przedstawienie epoki, są na
pewno atutem, jednak przypuszczam, że problemem była poezja, która zawsze była dla
mnie ciężkostrawna. Wiem, dziwna sprzeczność... Ale tak jest. Gdyby chociaż te cytaty
wierszy były jedynymi poetyckimi fragmentami, to jakoś bym to łatwiej przełknął, lecz im
dłużej trwa film tym postacie jakby łatwiej zapominają o zwykłej, miłej prozie nawet w
dialogach między sobą. Pewnie zabieg celowy, zgodny z fabułą, ale dla mnie niestety
męczący. Ogólny odbiór bardzo neutralny. Spodziewałem się czegoś ciut bardziej
porywającego... sercowo rzecz jasna.