Uwielbiam ten film. Nigdy nie zapomnę dnia, gdy zobaczyłam go po raz pierwszy, miałam wtedy z 10 lat. Minęło lat 14, a ja wciąż czuję to samo, gdy go oglądam. "Heaven on their minds" Judasza, kreacja Piłata, song Marii Magdaleny, "I only want to say" Jezusa (zwłaszcza ta scena, gdy na moment pojawiają się ikony przedstawiające ukrzyżowanie) - coś niesamowitego. Od pierwszego dźwięku do ostatniego. Prawdziwa pasja w każdym geście, słowie i nucie.

Ostrzegam - nie oglądajcie milenijnej wersji. Porażka.