To podstawowa wada tego filmu. Mark Damon gra tak samo jak w "Johnny Oro" i należy się cieszyć, iż później przekwalifikował się z aktora na producenta. Jego twarzyczka niezbyt tutaj pasuje, a częste uśmieszki są denerwujące. Scenariusz nie jest najgorszy, ale cała opowieść wciąga bardzo umiarkowanie. Muzyka dobra, nawet role drugoplanowe są do zaakceptowania. Momenty komediowe wydają się być wciśnięte na siłę. Finał rozczarowuje, trzeba wspomnieć, iż ten film jest jeszcze utrzymany bardziej w klasycznej konwencji, chociaż elementy spaghetti westernu są widoczne. Podsumowując słabo, przynajmniej bez żenady.