Poszłam do kina z pewną nadzieją, że jednak będzie to udana produkcja. Spotkałam się jednak z robionym pod publikę, drętwym i sztucznym dramatem. Wszystkie wątki były takie suche i bez życia, bohaterowie, mimo całkiem niezłej gry aktorskiej wydawali się tacy papierowi. Trudo przeżywac dramat, kiedy nic w nim nie porusza.
Raziły mnie tez niedociągnięcia drugie planu, jak np. to że oficerowie w Katyniu, po wielomiesięcznej niewoli, byli czyściutcy, dobrze odżywieni, w nowych, wyprasowanych i wypranych w perwoll black magic płaszczach. Moze to detale, ale jednak przydołaoby więcej autentycznosc, gdyby byli zaniedbani. A autantycznośc w dramacie sprawie, ze widzowi jest łatwiej utożsamic się z tym co ogląda.
Dlatego film ten, sparawiał wrażenia zrobionego pod publikę, ludzie idą kina i mają się wzruszyc samym faktem, ze film ten opowiada o wydazeniach w Katyniu. W ogóle same wątki były jakoś tak słabo powiązane. Choc muszę przyznac ze scena końcowa, robiła pewne wrażenie.