Jedna z najlepszych rol Jodie, wlasciwie caly film spoczal na jej delikatnych ramionach wiecznej dziewczynki. Stala sie pedzaca lokomotywa, ktora nigdzie nie staje. Rewelacja. Nawet po latach dalej wywiera silne wrazenie nie tylko aktorstwo ale caly film. Jest to dla mnie mistrzowskie kino w kazdym calu. Wg mnie najwazniejszymi pytaniami jakie zadaje ten utwor to czy wierzyc i w co wierzyc, na czym bazuje sama nauka a czym jest wiara sama dla siebie, czy naukowiec jest wolny od wiary i czy ma jakis margines na to by uwolnic sie od niej calkowicie uporczywie dazac do celu. Przeciez najpierw trzeba miec wizje i uwierzyc, ze mozna ja dowiesc. W tym filmie jasno widac jak wsrod nas scieraja sie rozne swiatopoglady i tak naprawde nie wiadomo czyj jest wlasciwy a w zasadzie czy to jest tak wazne by przetrwac? Takich filmow jak ten jest niewiele z taka iloscia egzystencjalnych zagadek dotyczacych kondycji ludzkiej w ogolnym rozumieniu tego zagadnienia.