Ha! zgadzam się w 99%,gdyż tam nie było w ogóle strasznych scen:P film świetny,żeby się pośmiać:) i na prawdę fajne się go oglądało, nawet mojemu kuzynkowi się podobało^^ ahh...jak miło jest od czasu do czasu pooglądać dobrą komedię;) pozdrawiam

Jeden scena była straszna. Nie, może straszna, to źle powiedziane. Hmm, może tak: jeden moment nie był śmieszny ;P

Wes Craven w kilku momentach swojej kariery idealnie potrafił trafić w swój czas:

Ostatni dom na lewo - początek lat 70. Dekady, w której największe sukcesy święciły dramaty dla dorosłych widzów. Jednocześnie okres kształtowania się slasherów. Craven kręci swój horror, ale ograniczając przy tym sceny gore (ta maniera przyda mu się zresztą w przyszłej karierze).

Koszmar z ulicy Wiązów - lata 80. Największą grupą docelową filmów stali się nastolatkowie. Zróbmy więc horror rozgrywający się w typowych amerkańskich predmieściach. Warto by też wrowadzić trochę czarnego humoru. Otrzywiście film nie może być przy tym zbyt brutalny.

Krzyk - dekada ironii, pastiszu, postmodernizmu i zabawy w kino. Praktycznie wszystko co widzimy na ekranie jest puszczaniem, przez twórców, oka do widza. Cała fabuła opiera się na tym, co widzieliśmy (zarówno my, jak i bohaterowie) już wielokrotnie w innych filmach. Takie świadome podejście do horroru było w momencie powstania filmu czymś bardzo świeżym (oczywiście dopóki wszyscy nie zaczęli kopiować tego stylu).