Z horrorami romansuję od dawna, oglądało się filmy lepsze i gorsze, starsze i nowsze, z różnych stron świata i różnie pomyślanych, napewno jednak pokochałem horrory jak każdy lekko szurnięty maniak filmowego straszenia. Ten film jest właśnie takim hołdem dla kina grozy i głównie w tym tkwi jego fenomen. Jedno jest pewne:nie jest to ani film najstraszniejszy ani najbardziej krwawy, najbardziej klimatyczny ani też najbardziej zaskakujący.Można powiedzieć że czerpie całymi garściami z innych filmów, nie tylko grozy.Mamy tu sceny pokazujące wzajemne relacje licealistów żywcem wyjęte z Beverly Hills i z innych wcześniejszych filmów, są także elementy komediowe ale przecież taki jest Wes Craven, który świetnie bawi się z widzem pozbawiając film sztucznego nadęcia, które nie wyszłoby filmowi na dobre bo przecież to film rozrywkowy skierowany do młodych widzów. Sceny zabójstw wyglądają świetnie a sama końcówka to już absolutna klasyka. Siłą filmu są także świetne postaci grane przez doskonale dobranych aktorów- niema tutaj bezbarwnych bohaterów lecz zróżnicowane, wyraziste osobniki, aż trudno kogokolwiek wyróżnić!
"Krzykiem" zawiedzeni mogą być przeciwnicy ekranowej jatki nie widzący sensu w oglądaniu takich dzieł i z drugiej strony miłośnicy bardzo ostrych filmów gore nie lubiący flirtu horroru z teen movies, reszcie polecam ten tytuł z pełnym przekonaniem i uważam go za niewątpliwy fenomen popkultury lat 90.