Byłam na tym filmie wczoraj i nawet mi się podobał. To przygodówka, odmóżdżająca, ale ciesząca oko. Nie ma co liczyć na żadną głębię, fabuła płytka, a postacie papierowe i stereotypowe jak to w baśniach bywa. Krótko mówiąc rozrywka w czystej postaci, w sam raz na odprężenie w piątkowy wieczór. Największym atutem jest strona wizualna tego filmu. Akcja jest dość żwawa, natomiast kostiumy, scenografia i efekty są piękne. Nie że jakoś tam szczególnie realistyczne, ale po prostu przyjemnie się na wszystko patrzy. I oto chyba chodziło by była to baśń z akcją rodem z gry komputerowej. Oglądając sceny walk, pościgów i różnistych ewolucji Dastana miałam wrażenie, że gram w grę, a i skojarzenia z Disneyowskim Alladynem nasuwały się same. Mi to nie przeszkadzało, a wręcz przeciwnie. Film powstał na podstawie kultowej gry, więc duża ilość walk jest jak najbardziej na miejcu.
W fabule nie ma nic oryginalnego. Historia oklepana na tysiąc i jeden sposobów. A postacie? Standart: odważny i prawy książę Dastan; zadziorna acz urocza księżniczka; paplający Arab lubujący się w wyścigach strusiów, narzekający na podatki i biurokrację; małomówny murzyński osiłek o gołębim sercu (poprawność rasowa musi być); mało wyrazisty czarny charakter, czyli brat króla, wspomagany przez jeszcze jedną postać spod ciemnej gwiazdy - Asasyna o dość nieprzyjemnej facjacie. W filmie mowa jest o rodzinie, braterskiej więzi, przeznaczeniu, "słuchaniu głosu serca" i tego typu rzeczach. Wątek romansowy został ograniczony na rzecz efektownych walk, jak również z racji przeznaczenia filmu dla młodych widzów.
W roli głównej Jake Gyllenhaal. Zagrał z dystansem, tak jakby bawił się swoją rolą a nie chciał koniecznie udowodnić, że JEST księciem Dastanem. Czasami aktorzy zbyt poważnie traktują swoją misję wcielenia się w postać zapominając o tym, że aktorstwo może być również rozrywką dla nich samych. Jake jako Dastan jest sympatyczny, zwinny itp itd. choć nie do końca mnie przekonał. Już chyba zawsze będę go kojarzyć z rolą geja z "Tajemnicy Brokeback Mountain". Przez długi czas miałam na widok Gyllenhala i Ledgera (niech mu ziemia lekką będzie) odruch wymiotny i tego się nie da ot tak zapomnieć. Ale już nawet pomijając dawne role - z wyglądu Jake mi się niezbyt podoba i większe wrażenie zrobili na mnie jego filmowi bracia Tus i Garsiv.
Panna Gemma Arterton w roli księżniczki Taminy wypadła o niebo lepiej niż w "Starciu Tytanów", dlatego też męskie reakcje typu przyspieszony puls, ślinotok, wybauszenie oczu (i wszelkie inne tajemnicze dolegliwości) uważam za uzasadnione Trochę irytujący jest jej głos, ale da się znieść. Na pewno ta rola otworzy przed Gemmą nowe możliwości i może kiedyś zagra w czymś ambitnym.
Wypada jeszcze wspomnieć o czarnym charakterze granym przez Bena Kingsleya. Moim zdaniem nie okazał się wystarczająco "zły". Już nawet animowany Jafar z "Alladyna" był bardziej przekonujący.
Muzyka? Hmm... takie orientalne plumkanie, całkiem przyjemne zresztą, choć nie utkwił mi w głowie główny motyw muzyczny.
Jeśli chodzi o niedociągnięcia, absurdy i te sprawy to nie bawiłam się dziś w siostrzenicę Sherlocka Holmesa i nie starałam się czegoś podejrzanego wypatrzeć. Wyszłam z założenia, że oglądam baśń, więc praktycznie wszytko jest dozwolone. Denerwowało mnie tylko te strzelanie z kusz niczym z automatów... i to w Persji w VI wieku.
Myślę jednak, że warto wybrać się na ten film, chociażby z czyto estetycznych pobudek. Jest efektowny i dopracowany bardziej niż "Piraci z Karaibów", choć to oczywiście inna stylistyka (tylko twórca ten sam). Nie zdziwię się jeśli będzie za jakiś czas "Książę Persji 2", choć nie orientuję się jak Piaski Czasu radzą sobie w amerykańskim box office'u. Jeśli nieźle, to Disney pewnie zainwestuje w kolejną część.