pod wyszukanymi, wolnymi, doskonalymi zdjeciami gejzery namietnosci kobiety wychowanej wsrod ludzi w szpitalu psychiatrycznym i mezczyzny o wybuchowym temperamencie, z rysa w głowie na temat smierci żony, ich kłotliwego życie zakończonego "wybuchowym" akcentem. film by oczy pozostały otwarte, bo nigdy nie wiadomo kiedy miłość może wejsc pod paznkocie albo pod skóre albo pod podwozie cieżarówki... pieknie i spokojnie, wyważone dobre kino.