Wracam tu po 8 latach od premiery i jakieś 7 lat starsza niż w momencie, w którym oglądałam to po raz pierwszy. Kiedyś myślałam, że gniot, że meh, bo nie ma Ciela. Nie rozumiałam zbytnio tego filmu i przeskoku czasowego, próbowałam nałożyć kanon mangi czy anime na ten film. Ale teraz okazuje się, że trzeba spojrzeć na ten film nieco szerzej, wyjść poza kanon mangi i dostrzec w tym filmie coś innego niż brak jednego z głównych bohaterów. Jak dla mnie to bardziej historia Sebastiana niż rodziny Phantomhive'ów. Sebas został przy ich rodzie, wierny i oddany, może nawet nieco tęskniący za swoim pierwszym panem. Kiedy Shiori mówi coś typowego dla Ciela, zauważcie jak reaguje Sebas. Widać, że próbuje w niej go odnaleźć. Jak dla mnie świetna historia.