Film nie wykracza po za normy sprawnego kina sensacyjnego, charakterystycznego dla kina europejskiego z tamtego okresu. Nie stał się żadną klasyką czy też jakimś tam filmem kultowym. W Polsce praktycznie zupełnie nieznany. Ale jest jedna rzecz, która wyróżnia go szczególnie w innym artystycznie świecie. Fenomenalna muzyka Vladimira Cosmy. Na potrzeby filmu , rozpisana szeroko partytura tzw. "Koncertu berlińskiego", jest osobnym bohaterem filmu, funkcjonującym po za filmem do dziś uwielbianym przez fanów muzyki (nie tylko filmowej) ,specyficznym rodzynkiem muzycznym. Grany w różnych filharmoniach świata, fascynuje formą ( ta podstawowa jest w sumie b.krótka - ok. 8 min.) i zadziwia genialną "programowością" emocjonalnych interludiów. Gradka dla znawców muzyki skrzypcowej (koncert przeznaczony jest na skrzypce solo i orkiestrę symfoniczną). Moim subiektywnym zdaniem najlepsza praca tego genialnego ,francuskiego kompozytora,słusznie nagrodzona"Cezarem".