Hermetyczne studium męczeństwa;
"...Tak łatwo stworzyć ofiarę, naprawdę łatwo,
wystarczy zamknąć kogoś w ciemnej klitce,
zaczyna cierpieć...trzeba podsycać to cierpienie,
metodycznie, systematycznie i z wyrachowaniem.
To musi trochę potrwać..."
Obiekt przechodzi przez kilka etapów, na początku jest szok, mała strzelina, rzeczy, które nie istnieją, czy coś widziałeś, może tego nie widziałeś?
Badania wykazały, że kobiety poddają się lepiej zmianom, mężczyzn się eliminuje.
Pofabryczne budynki lata 70 - te XX wieku, ekipa śledcza kręci dla Szpitala Psychiatrycznego film o miejscu, gdzie była przetrzymywana Lucy, dziecko w stanie agonalnym, które uciekło z tego piekła. Mija 15 lat i Lucy z Ann szukają oprawców, rodzinkę idealną, która zafundowała to piekło, pewnego niedzielnego dnia składa wizytę z bronią i zaczyna strzelać...
W tym momencie dynamika akcji zamienia się w hermetyczno-klaustrofobiczny obraz bierności, Anna ofiara, rozpoczyna nowy etap swego życia, pozbawiony reakcji życia, bierność, brak woli walki, determinacji, poddanie się, współuczestniczenie w krwawo-brutalno- zwierzęcym projekcie, który na naszych oczach resztki godności, woli walki i życia traci.
Męczeństwo projekt pseudointelektualno-teologiczno-filozoficzny wyrachowania sekty, która chce osiągnąć wyższy poziom egzystencji kończy akt kapitulacji.
Film jest trudny, wstrząsający, przerażający i bolesny. Technicznie świetnie zrobiony, klimat, napięcie, hermetyczność, surowość scenerii i zdjęć, muzyka, która wkomponowana jest idealnie i niema konwencja wielu scen.Świetne aktorstwo.
Polecam to studium strachu, paranoi, psychozy, lęk pierwotny ten obraz zostaje w naszym umyśle i nie da się o tym zapomnieć.