Trudno oprzeć się wrażeniu, że film stanowi mieszaninę pomysłów z "Gorączki"i "Leona Zawodowca". Postacie nie są jednak tak wyraźne jak we wspomnianych wyżej filmach.
Doug MacRay nie sprawia wrażenia bandyty-eksperta; jego emocje są niewyraźne, momentami ma się wrażenie, że jest tam od niechcenia. Również agent FBI, który chyba miał sprawiać wrażenie profesjonalisty-pasjonaty jest po prostu mydlany... Widz nie jest w stanie utożsamić się z żadnym z bohaterów, gdyż po prostu ich charaktery są za słabo w filmie naszkicowane.
Oglądając sceny napadów trudno uwierzyć w proponowany "realizm" sytuacji. Wg scenarzysty wystarczy po prostu uciec policji- i po sprawie. Nie działa tam skarbówka, w pewnej chwili można wejść w posiadanie paru milionów dolarów, wybudować za nie lodowisko i żyć bez obawy przed urzędnikiem skarbowym. Eldorado.
Dodając do tego finałowe sceny rozmowy przez telefon na linii Affleck- Rebeca Hall aż trudno zauważyć analogię do rozmowy Kilmera ze swoją kobietą z "Gorączki"...A to jedna z wielu analogii.
Pomimo tych mankamentów Affleckowi należą się gratulacje za próbę stworzenia kina sensacyjnego jakiego dawno nie mieliśmy okazję oglądać, a którego czasy zatrzymały się w latach dziewięćdziesiątych na przytaczanych filmach. Przed Affleckiem jeszcze długa droga, by dorównać kunsztem aktorom-reżyserom jak np. Eastwood.