Zauważcie, jak sprytnie reżyser bawi się naszym postrzeganiem innych ludzi, czyli wyglądem zewnętrznym, cechami charakteru itp. i co ważniejsze sytuacjami i reakcjami na nie ze względu na wcześniejsze czynniki.. Mówiąc to miałem na myśli w pierwszej kolejności głównych bohaterów. Ciekawym zestawieniem jest również klonowanie dosłownie wszystkiego, czyli scen, zachowań, wypowiedzi i pojedynczego detalu, mieszając to wszystko w sposób, który nie odbiera logiki. Każdy element tego filmu, choćby nie wiem jak dziwny wynika z niego, albo będzie wynikał, co pozwala mu nie tracić na uwadze. Spójne łączenie równoległych par logicznych to niewątpliwy atut tego filmu. Tym co mnie osobiście zaintrygowało, to fakt iż ten dziwny świat zmusił mnie do innego spojrzenia na dialogi, pozwolił dostrzec w nich to czego bym wcześniej tam nie szukał. Nie ma co ukrywać film jest naprawdę dziwny i to jego zaleta. Jedyną jego wadą, jest to, że wg mnie przez swa formę nie oddziałuje emocjonalnie, bo nie wyciąga wniosków, stawia pytania, lecz nie daje odpowiedzi. Taki już ten świat szalony, myślę że codzienne życie i otaczający nas świat, to dopiero niepojęta anomalia.