Zgodzić się należy, że film jest w "niespiesznej" manierze stworzony i próbuje uciec od "mainstreamu". Jednak jak śpiewał w swym przeboju sprzed lat Seweryn Krajewski "to wciąż za mało moje serce (...)" :)

Ogromnym wyzwaniem jest stworzyć obraz "leniwy" by pozostał prawdziwym, a przy tym by był indywidualny w swym charakterze i pomimo wszystko intrygujący.
Historia - grubymi nićmi szyta ;)
Postaci - nijakie, płaskie, transparentne. Z żadną z nich nie sposób się utożsamić. Brak wnikliwej analizy, dzięki której można by poprzez kadr właśnie "wyciągnąć serce" z każdej.
Dialogi - pomimo, że starają się grać na minimalistyczną nutę, odebrałem jako nienaturalne i wymuszone, które próbują na siłę podporządkować się charakterowi całego obrazu / historii - a nie (jak w mojej opinii być powinno) na odwrót, powinny go / ją konstruować.

Reasumując:
ubranie w "niespieszny" klimat; piękny, statyczny obraz; skadrowane dialogi - nie zwalnia od stworzenia autentycznej i prawdziwej historii.

Osobiście film ten nie przekonał mnie tak jak potrafili to zrobić w tym temacie np.: Jarmush, Ki-duk Kim, Andrei Zvyagintsev w "Powrocie", Thomas McCarthy w "Dróżniku", Z. Zamachowski w "zmróż oczy" G. Tornatorre i inni :)