Musisz pamiętać że Tarkowski to reżyser który całe życie robił jeden i ten sam film. Tak jak Bela Tarr i inni.

Może i tak, ale w żadnym innym nie było to tak nachalnie widoczne, jak w tym.

Dla mnie lepsze kino niż ,,Zwierciadło",dużo lepsze.Choć tu również sporo manieryzmów -kadrowanie futryn,narracyjny miszmasz,
wszechobecna szarość...
Ale dla tego filmu,jego zasadniczego tematu, to nie wady.Wszystko nieźle się komponuje i pozwala z zainteresowaniem obejrzeć mniej wyrobionemu widzowi.Prawosławny etos,którego nie rozumiem , nie ciąży nad całością,więcej tu refleksji o kondycję kultury jako takiej.Więcej owego przeświadczenia,że kultura to nie budowla,nie do się jej zbudować...,że to drzewo które można zasadzić,zabiegać o nie i czekać aż się rozrośnie...
To spotkanie z Tarkowskim uważam za udane-7/10.Ukłony esforty

manieryzm to prąd w sztuce, co masz na mysli pisząc w tym kontekscie od kadrowaniu futryn, narracyjnym miszmaszu? używasz słów których znaczenia nie znasz.

Termin ,,manieryzmy" adaptowałem(nie adoptowałem) z Katalogu graficznych cech pisma ręcznego i tam adwersarza odsyłam by odkrył różnicę od terminu ,,manieryzm".W każdym razie jest to jedna z cech syntetycznych pisma.
Nader często, oglądając film próbuję określić pracę reżysera właśnie w kategoriach charakteru pisma.Czy odróżnia się,a jeśli to jak bardzo od pracy innych twórców.Ba,znajduję w tym niejaką satysfakcję,ot,takie niegroźne natręctwo.
Czy p.Tarkowski ma swój styl? Wedle mnie ma i nie będę się nad tym rozwodził.
Narracyjny miszmasz-zgoda,trochę to za kolokwialne.Należy się wytłumaczyć.Otóż w filmie dostrzegałem sekwencje próbujące być syntezą,być może udane ale ja się nieco męczyłem..., świadomości,pamięci bohaterów filmu z jednej strony,zaś z drugiej ich odczuwania zmysłowego.I rozgrywa się to w czasie zawieszonym.Zawieszonym,bo specyficzny ruch kamery,kontempalcyjny rytm każą mi tak myśleć.A gdzieś pomiędzy rozgrywa się,teoretycznie,wątek zasadniczy,jakby mimochodem.Ale to nie jedyne spiętrzenie zawiłości w opowiadaniu.Nasyca to jeszcze reżyser kadrowaniem tych wspomnianych futryn okiennych i drzwiowych,kadrowaniem płynącej i stojącej wody(przy okazji,ta woda to też jeden z manieryzmów p.Tarkowskiego).Tu już nie osoby,ale wręcz otoczenie prowadzi opowieść...
Tak to widzę i dlatego użyłem wobec filmu terminu -narracyjny miszmasz,rzeczywiście chyba trochę niefortunnie przy okazji omawiania filmów Tarkowskiego.
Pomimo tego, film oceniam jako dobry,jego estetyczna warstwa sprawiła mi sporo satysfakcji.
Gratuluję adwersarzowi dociekliwości dziękuję za czas jaki jaki przeznaczył na przeczytanie mego pierwszego wpisu.
Bo, zdaje się że piszemy po to by ktoś to czytał...
Ukłony,esforty

Się nie podoba, to się nie podoba i ch... Przecież nikt nikomu takiego kina do krwioobiegu siłą nie wprowadza. Tylko prosiłbym bez argumentów. Napisać "się nie podoba". Tu nie ma nic nieudolnego, wszystko zrobione jest perfekcyjnie i z pełną świadomością. Tarkowski jest specyficzny i filmy jego do specyficznych odbiorców docierają. Tzn do snobów docierają bo do kogóż by miały? I ja jestem snob i w snobizmie nadzieja.

film dla snobów i w snobizmie nadzieja?;p Chyba musisz wrócić do momentu, w którym wziąłeś zły zakręt.

to tylko potwierdza geniusz filmu, ta swiadoma autoironia tarkowskiego