Zupełnie nie rozumiem niektórych postów. Jeśli przykładowo nie znam albo nie lubię Paganiniego to nie będę szedł na film o nim. Jeśli nigdy nie byłem fanem JPII to tak samo omijam szerokim łukiem wszelkie produkcje na ten temat.
Dla mnie to film, który pozwala na "backin' the days". Moje dojrzewanie przypadało na połowę lat 90-tych, byłem zasłuchany w czarnym hip-hopie, kultowe audycje Kolor Szok w Radiu Kolor (Bogna Świątkowska), pirackie kasetki rapowe kupowane z polówek (na oryginały nie było kasy, zresztą w sklepach nie było hip-hopu). Notorious może był moim ulubionym wykonawcą, wolałem Dr. Dre, Ice Cube'a, wczesnego Tupaka, Lords of the Underground, Public Enemy czy LL Cool J-a, ale jednak na tamte czasy był to topowy raper.
Sam film jest niezły, dobre momenty łóżkowe i śliczne pełne piersi aktorek. Naturi Naughton jako Lil' Kim... no no no cycunie pierwsza klasa :)
Fatalnie dobrano Puff Daddy'ego, w ogóle niepodobny do oryginału.
No i mimo wszystko trochę za mało muzyki, ona powinna być cały czas.
Jeszcze raz powtarzam - to film dla fanów dobrego czarnego hh. Inni wynudzą się setnie i im tego nie polecam.