Film o bardzo magnetycznym charakterze. Przez blisko 2/3 czasu trwania hipnotyzuje, intryguje i wciąga. Nie spodziewałem się, że natrafię na dramat więzienno-sądowy, który ogląda się niczym rasowy thriller. Przy czym jednocześnie nie gubi się ważnych przekazów ukrytych w tle.

Dzieci-żołnierze, patologia systemu polityczno-biznesowego. Interesy wielkich korporacji i krwawe diamenty. Postkolonializm. Zderzenie europejskiego wykształcenia i brutalizmu czarnej Afryki. Kobieta bezwiednie uwikłana w pajęczynę zależności i więzów zawodowych, rodzinnych i politycznych.
Hitler-Mussolini, narkotyki wcierane w rany i spalone wioski..

Na dodatkową uwagę zasługuje zjawiskowa muzyka. Dźwięki idealnie łączące etniczne brzmienia z niepokojem głosów thrillera. Dobre zdjęcia, szczególnie te które dotyczą scen kameralnych: więziennej celi, ciasnych korytarzy, zamkniętych pomieszczeń.

Film nie ustrzegł się kilku istotnych słabości. Scenariusz nie jest dobry we wszystkich miejscach. Wiele scen, zachowań jest zbyt prostych, sztampowych, nawet prymitywnych. Kuleje scenografia szczególnie w scenach w sądzie. Ale być może i to służy celowi podkreślenia surowości i biedy krajów afrykańskich.

................................................................................ ................................................
Film obejrzałem podczas 11. Festiwalu Filmowego AfryKamera (Warszawa, V.2016)

Mojej podróży przez ekrany kinowe i kina Polski można się przypatrywać na Facebooku na stronie "Wszystkie Kina Studyjne Polski".