Hmm, tutaj chyba nie ma nic do rozumienia, tak samo jak brak jakiegoś większego przesłania. On popada w jakąś obsesję na jej punkcie i po jakimś czasie zwykłe szpiegowanie przemienia się w coś głębszego. Po chwili śledzi ją nie ze względu na pracę, ale ze względu na siebie samego, kobieta staje się jego manią. Ona zaś zabija mężczyzn, oskubując ich ze wszystkiego co mają. Zarówno Stephen i Joanna są po przejściach, każdy z nich coś stracił, a on przywiązuje się do niej emocjonalnie.
Lanie wody, brak głębszego przesłania, a Stephen Elliott nie wykazał się za bardzo. Takie moje zdanie.