to film całkiem, całkiem. Zastanawiam się tylko, czy zasady gry jak drewno są przekazywane na "studiach" czy z pokolenia na pokolenie wpajane przez "aktorów lepszych stażem".
Są powody, dla których wielu Polaków nie ogląda polskich produkcji. Niski budżet wcale nie jest numerem jeden. Według mnie jest nim właśnie wmuszany na siłę sposób odgrywania roli.
"Stare pryki aktorskie" powinny pozwolić młodym, niedoświadczonym na tę dozę niewinności, skromności, czy zwykłego szaleństwa, które odkrywają ich oczy, gdy wczuwają się w rolę pierwszy raz. Zawsze najlepiej ogląda mi się film, w którym ktoś gra po raz pierwszy, bo wręcz ogląda się to z przyjemnością i do tego wraca. Te same osoby w entej produkcji są już sztywne,
I tak... no cóż. Kasjerka będąca 10 dzień w pracy, która mimo wku-rzenia, zmęczenia i szmatki na twarzy uśmiecha się do mnie - ma w sobie więcej aktorskiej duszy, niż którykolwiek z "aktorów", któzy zdrewniali na polskiej scenie.
Mimo to film wyszedł bardzo fajny. Tylko ten Lambert...