role

Początkowo reżyserem filmu miał być David Cronenberg. Pod uwagę brani byli również Richard Rush, Bruce Beresford i Lewis Teague. Angaż ostatecznie otrzymał Paul Verhoeven.

Choreografię wszystkich walk opracował legendarny mistrz kaskaderski Vic Armstrong (także drugi reżyser filmu).

Jeff Bridges, Patrick Swayze, Richard Dreyfuss, Matthew Broderick, Mark Harmon i Tom Selleck byli brani pod uwagę do roli Quaida. Propozycję wcielenia się w postać otrzymał Christopher Reeve, lecz ją odrzucił.

Robert Picardo użyczył robotowi-taksówkarzowi sieci "Johnnycab" nie tylko głos ale i twarz.

Kurtwood Smith odmówił zagrania roli Richtera, bo uważał, że za bardzo przypomina ona tę, którą zagrał w filmie "RoboCop". Możliwość wcielenia się w postać odrzucił również Robert Davi. Angaż ostatecznie otrzymał Michael Ironside.

Cynthia Rothrock była pierwotnie typowana do roli Lori.

Nicole Kidman i Alexandra Paul były brane pod uwagę do roli Meliny.

błędy w filmie

Podczas walki Lori z Quaidem w mieszkaniu, kobieta rani go nożem w klatkę piersiową. Później ślady po cięciach na koszulce Quaida znikają.

Głowa członka ekipy filmowej jest widoczna za łóżkiem podczas pierwszej sceny seksu.

Gdy Richter strzela do szklanej kopuły, Quaid chwyta się poręczy. Można wówczas zauważyć kable przymocowane do ciała aktora.

Kiedy Lori atakuje Quaida w ich domu, można zauważyć, że noże zostały wykonane z gumy.

Imię autora oryginalnej historii, Philipa K. Dicka, zostało błędnie zapisane w napisach końcowych jako "Phillip".

Gdy Quaid rzuca dwóch zbirów Harry'ego na mur, można zaważyć, że budowla się trzęsie.

Gdy Quaid rozbija lustro, aby dostać się na wagon metra, widoczna jest twarz kaskadera.

Gdy Doug pisze imię Meliny na kawałku papieru, odgłos pisania nie jest synchronizowany z ruchem ręki.

Napęcznienie ciała związane z dekompresją i braku tlenu na powierzchni Marsa jest raczej niemożliwe ze względu na występowanie tam wysokiego ciśnienia.

Grawitacja na Marsie wynosi 0,38 występującej na Ziemi, a mimo to ludzie wewnątrz budynków poruszają się normalnie. Z kolei wyrzuceni na powierzchnię czerwonej planety Cohaagen, Quaid i Melina upadają tak, jakby panowały tam ziemskie warunki.

Rozmiar czekolady, w której Quaid chowa nadajnik, zmienia się po rzuceniu go szczurom.

Zarówno Quaid  jak i Melina zostają zranieni w ramiona przez wiertarkę obsługiwaną przez Benny'ego. Mimo, że ich ubrania są poszarpane to nie widać ani śladu po ranach.

Kiedy hologram Quaida oddaje strzał w reaktorze, zarówno hologram jak i prawdziwy Quaid trzymają broń w tej samej dłoni. pomimo faktu, że obraz hologramu to nic innego jak lustrzane odbicie.

miejsce kręcenia

Pościgi na stacji metra nakręcono w prawdziwej lokalizacji metra Mexico City.

Film nakręcono w mieście Meksyk (Meksyk).

pozostałe

Jest w "Szóstym dniu" taka scena, gdy Arnold Schwarzenegger wpada do mieszkania, gdzie stoi akurat hologram dziewczyny do towarzystwa, a aktor gasi światła, zasłania okna i pokazuje kumplowi broń, z której strzelał do ścigających go ludzi. Praktycznie identyczna scena jest w "Pamięci absolutnej", gdy Schwarzenegger wpada do mieszkania, na środku stoi hologram nauczyciela gry w tenisa, a aktor pokazuje broń swojej żonie (Sharon Stone), uprzednio gasząc wszystkie światła i zasłaniając okna.

Pościg Richtera za Quaidem, wygląda jakby do jego realizacji zbudowano tunel długości kilkuset metrów. W rzeczywistości dekoracja miała tylko 30 metrów, a ekipa kręciła całą tę scenę praktycznie w tym samym miejscu, przenosząc się po każdym dłuższym ujęciu na początek tunelu.

Moment, w którym Quaid wbija pręt z fotela w szyję pracownika Rekall, to niemal dokładne powtórzenie finału "Robocopa", kiedy tytułowy bohater wbija szpikulec w szyję Clarence'a Boddickera.

Nabrzmiała twarz Quaida po rozbiciu hełmu, nie należała do Arnolda Schwarzeneggera. To pierwsza w tym filmie prezentacja robotycznych lalek, geniusza tego typu efektów, Roba Bottina.

Postać Kuato, przywódcy rebeliantów, to animatroniczny model.

Miniatury, których używano do ukazania powierzchni Marsa, zostały wybudowane na podstawie prawdziwych fotografii zrobionych na Marsie.

Największą wpadką filmu według wielu krytyków, była scena, w której oddział specjalny otacza Quaida i wystrzeliwuje w niego całą swoją amunicję. Okazuję się, że przed nimi nie ma Quaida, tylko jego hologram. Biorąc wszystkie fakty logicznie, oznaczało by to, że takie strzelanie zakończyłoby się tragicznie dla żołnierzy, którzy w szybkim czasie sami by się pozabijali.

Verhoeven zaczerpnął wizję reaktora atomowego z starych książek SF, które przejrzał gruntownie podczas przygotowywania się do kręcenia filmu.

Zdjęcia do filmu kręcono od 20 marca do 23 sierpnia 1989 roku.

Niemalże wszyscy członkowie ekipy filmowej podczas kręcenia zdjęć na terenie Meksyku cierpieli na zatrucia pokarmowe, nie dotyczyło to tylko  Arnolda Schwarzeneggera i Ronalda Shusetta. Arnold SchwarzeneggerSchwarzenegger sam ciężko się rozchorował przez picie wody z kranu na planie filmu "Predator", więc aktor spożywał wyłącznie żywność sprowadzoną z USA. Z kolei Shusett brał witaminy oraz uważał, aby używać wyłącznie butelkowanej lub przegotowanej wody.

Johnnycab gwiżdże norweski hymn narodowy.

Pod koniec kręcenia zdjęć w Meksyku, Paul Verhoeven był tak chory z powodu zatrucia pokarmowego, że na planie musiał stać w pogotowiu ambulans medyczny.

Arnold Schwarzenegger został kilkakrotnie ranny na planie filmu. W scenie, gdzie grany przez niego bohater wybija szybę w metrze, aktor boleśnie się potłukł. Później doszło złamanie palca prawej dłoni podczas kręcenia sceny walki głównego bohatera w apartamencie Hiltona, co doprowadziło do tego, że Schwarzenegger musiał trzymać zranioną kończynę poza ekranem.

Do wprowadzenia w ruch kukły Kuato potrzeba było piętnastu lalkarzy.