Wczoraj oglądnąłem szczytowe osiągnięcie Eda Wooda uznawanego przez wielu za najgorszego twórcę kina wszech czasów. Filmem tym był "Plan dziewięć z kosmosu". Cóż można napisać o tym filmie? Beznadziejne i żałosne efekty specjalne, drętwe i beznamiętne aktorstwo, głupie dialogi. Można powiedzieć, że film absolutnie beznadziejny, ale jednak nie jest taki. Może to podejście do tego filmu z pewnym przymrużeniem oka, może jakiś sentyment do rzeczy historycznych, który sprawia, że na przykład na stare wynalazki NRD-owskiej motoryzacji jak trabant, niektórzy patrzą jak na absolutne dzieło sztuki. Może obie te rzeczy, może coś innego jeszcze, ale ten film oglądało mi się o wiele lepiej niż na przykład filmidła z Sigalem czy Van Damem, czy komedie "młodzieżowe" made in US&A w stylu American Pie, przy których odruch przełączania pojawia się po maksymalnie 5 minutach oglądania. W przypadku "Planu 9" taki odruch się nie pojawił, co więcej ten film nawet nie nudził. Fakt, że gdyby coś o podobnym poziomie pojawiło się teraz w kinach jako nowy film, to nie było by to nawet splunięcia warte, ale jak już pisałem pewien historyczny sentyment sprawia, że ten film da się całkiem przyjemnie oglądnąć i chyba nawet warto to zrobić, żeby dowiedzieć się czemu Ed Wood został uwieczniony jako anty przykład dla całych pokoleń filmowców. Podsumowując ocena obiektywna: 1, ocena subiektywna: 6

PS. Swoją drogą to dziwię się, że Tarantino nie nakręcił czegoś podobnego jeszcze :P