Przedstawionego w sposób nie do końca oryginalny (skojarzenie z Cube), za to tak obskurny, jak tylko hiszpańskie kino potrafi (no dobra - nie tylko ono), w każdym razie typowy dla tego kraju, tj. szokujący okrucieństwem i marnością żywota ludzkiego: Krew i ekskrementy stanowią istotny element scenografii. Kiedy, po kilku / kilkunastu minutach oglądania, wiadomo już, że tematem jest poszukiwanie recepty dla ludzkości, a przy okazji istoty człowieczeństwa, do widza dociera, że nie ma co liczyć na zakończenie zaspokajające rozbudzone potrzeby poznawcze. Zważywszy, że pomimo to oglądałem z uwagą do końca, można wnioskować, iż warsztatowo musi być ten film niezły, skoro udaje mu się cały czas budować napięcie nie obiecując jego rozładowania, a widz na to jak na lato.