Gdyby nazistów zastąpić imperialistycznymi szpionami, mogłoby to być sztandarowe dzieło socrealizmu. Scenariusz jest tak głupi i tak wypruty z wszelkiej psychologicznej wiarygodności, że nawet Bogart i Lorre nie są w stanie uratować filmu, zwłaszcza że przeszkadza temu marne aktorstwo drugo- i trzecioplanowych postaci, sprowadzające się głównie do wrzasków.