Czytałem wiele interpretacji tego filmu. Nie jestem ekspertem w dziedzinie kultury rosyjskiej,
ale mam wrażenie, że postawy bohaterów tego filmu w pewien sposób obrazują mentalność
Rosjan, ich duszę i przekonania. Od kiedy w domu pojawił się ojciec, matka prawie nic nie
mówi, tylko ciągle mu przytakuje. Tak jak na zachodzie cały czas mówi się o
równouprawnieniu, tak na wschodzie dominuje patriarchat, czyli podporządkowanie kobiety
mężczyźnie. Ojciec jest wymagający i apodyktyczny. Jeden z synów go uwielbia, a drugi cały
czas się buntuje, w czym przyznaję mu rację. Wydaje mi się, że to nie tyle obraz relacji
rodzinnych, co relacji w grupie czy w kraju w ogóle. Lider rządzi twardą ręką i nie toleruje
sprzeciwu. Część jest w niego zapatrzona jak w obrazek, a buntowników się łamie. Takie
odniosłem wrażenie, a zwłaszcza podczas sceny w łodzi, kiedy chłopcy wiosłowali, a ojciec
wydawał rozkazy jak w wojsku. W Rosji zawsze istniał kult siły i tylko silni przywódcy byli
szanowani. Zauważcie, że nawet koledzy nie chcieli rozmawiać z młodszym z braci, bo bał się
skoczyć do wody. Nawet wśród nastolatków słabość wiązała się z wykluczeniem z grupy. Mnie ten film po prostu urzekł i dlatego dałem 10 punktów.