Uwielbiam ten film. Uwazam, ze na podstawie absolutnie genialnej ksiazki nakrecono dzielo epokowe. Kto by sie spodziewal, ze w kilku godzinnym filmie uda sie przekazac caly ogrom wydarzen i uczuc, ktore miotaja licznymi bohaterami powiesci. Scenariusz zostal napisany w sposob mistrzowski, przekazal to co wydaje sie najwazniejsze, pewne sprawy uproscil, pewne zmienil, ale sens pozostal wlasnie taki, jaki powstal w glowie Margaret Mitchell. Dobrano swietnych aktorow, chociaz przez lata narzekalam na Leslie Howarda, ktory bynajmniej wizualnie nie pasowal mi do ksiazkowego Ashleya, ale juz sie przyzwyczailam.
Rola Rhetta uczynila Gable'a (szkoda, ze skonczylo sie tylko na nominacji do Oscara) niesmiertelnym krolem kina, a wcale nie chcial zagrac tej roli - bal sie zagrac bohatera uwielbianego przez rzesze czytelniczek, bal sie tego, ze nie podola wyzwaniu. Ostatecznie przekonaly go pieniadze, ktorych potrzebowal na rozwod ze swoja druga malzonka, aby poslubic Carole Lombard, ktora miala byc Jego najwieksza miloscia.

Zupelnie niedawno agencje doniosly, ze okolo 90 minut materialu filmowego, nigdy wczesniej nie prezentowanego publicznosci znajduje sie w rekach prywatnego kolekcjonera Jamesa Tumblina (The Tumblin-Shaw Gone With The Wind Collection). Otrzymal go od operatora Arthura Arlinga. Studio Warner Bros od kilku lat probuje nabyc ten material. Znajduje sie tam wyciete sceny z przygotowanego pierwotnie znacznie dluzszego filmu.
Ktoz nie chcialby tego zobaczyc! Mam nadzieje, ze Time warner dopnie swego, i bedzie nam dane cieszyc oko i serce dodatkowymi, zalotnymi usmieszkami Vivien Leigh jako Scarlett.