Najpierw oglądałam ten film dwa razy(dodam,że na tym nie poprzestałam),dopiero później przeczytałam książkę .
Te dwa "twory" nie mają ze sobą wiele wspólnego,ale oba są znakomite.W książce na przykład jest jednoznaczne uzasadnienie tytułu(obejrzawszy tylko film trzeba snuć domysły).Poza tym w książce jest wiele więcej objawów choroby Susanny itp.Jednak film zachwyca świeżym spojrzeniem na lata60-te i jest pod wieloma względami nowatorski. Bardzo dziwi mnie fakt,iż scenariusz nie był nominowany do Oscara.Błyskotliwe dialogii,humor i dramatyzm-w doskonałych proporcjach.
Faktem jest,że gdyby nie ten film,nie zainteresowałabym się zapewne Angeliną Jolie.
A tak...
Wszystkim , których zafascynowała jej kreacja w "Girl,interrupted" polecam "Gię"(tam jest jeszcze lepsza). Mimo tych peanów na cześć Angie,uważam za nieuzasadnione pomijanie przez krytykę wspaniałej i realistycznej w głównej roli- Winony Ryder.
Chciałabym jeszcze dodać ,że irytują mnie porównania do(wybitnego skądinąd ) "Lotu nad kukułczym gniazdem".Poza tym , że akcja obu obrazów toczy się w psychiatryku, nie mają one ze sobą nic wspólnego. To tak jakby porównywać "Amadeusza" i "Picasso-twórca i niszczyciel".Oba filmy traktyją przercież o genialnych artystach.